آ.روحانی

محبوبترین‌ها

شماره 1 پرفروش ترین نیویورک تایمز "این. این کتاب مناسب در حال حاضر است. بله، یادگیری نیاز به تمرکز دارد. اما، یادگیری مجدد و یادگیری مجدد به چیزهای بیشتری نیاز دارد - این مستلزم انتخاب شجاعت به جای راحتی است. در «دوباره فکر کن»، آدام گرانت تحقیق و داستان سرایی را با هم ترکیب می‌کند تا به ما کمک کند ماهیچه‌های فکری و عاطفی را بسازیم که به آن نیاز داریم تا در مورد جهان به اندازه کافی کنجکاو بمانیم تا واقعاً آن را تغییر دهیم. هرگز نسبت به چیزی که نمی‌دانم آنقدر امیدوار نبودم.» -برنه براون، دکترای، نویسنده پرفروش شماره 1 نیویورک تایمز کتاب جرات رهبری نویسنده پرفروش Give and Take و Originals هنر انتقادی بازاندیشی را بررسی می‌کند: یاد بگیرید که نظرات خود را زیر سوال ببرید و ذهن دیگران را باز کنید، که می‌تواند شما را برای برتری در کار و خرد در زندگی قرار دهد. هوش معمولاً به عنوان توانایی فکر کردن و یادگیری در نظر گرفته می شود، اما در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، مجموعه دیگری از مهارت های شناختی وجود دارد که ممکن است اهمیت بیشتری داشته باشد: توانایی بازاندیشی و فراموش کردن. در زندگی روزمره، بسیاری از ما راحتی اعتقاد را به ناراحتی شک ترجیح می دهیم. ما به نظراتی گوش می دهیم که به ما احساس خوبی می دهند، به جای ایده هایی که ما را به سختی فکر می کنند. ما اختلاف نظر را به‌جای فرصتی برای یادگیری، تهدیدی برای نفس خود می‌دانیم. ما اطراف خود را با افرادی احاطه کرده‌ایم که با نتیجه‌گیری‌های ما موافق هستند، در حالی که باید به سمت کسانی که فرآیند فکر ما را به چالش می‌کشند، جذب شویم. نتیجه این است که باورهای ما خیلی زودتر از استخوان هایمان شکننده می شوند. ما بیش از حد مانند واعظانی که از اعتقادات مقدس ما دفاع می کنند، دادستان هایی که به طرف مقابل ثابت می کنند اشتباه می کنند و سیاستمدارانی که برای تایید کارزار می کنند فکر می کنیم - و بسیار کم مانند دانشمندانی که در جستجوی حقیقت هستند. هوش درمانی نیست، و حتی می تواند یک نفرین باشد: خوب بودن در تفکر می تواند ما را در تفکر مجدد بدتر کند. هر چه باهوش تر باشیم، نسبت به محدودیت های خودمان کورتر می شویم. آدام گرانت، روانشناس سازمانی، متخصص باز کردن ذهن دیگران - و ذهن ماست. او به‌عنوان پروفسور با رتبه برتر وارتون و نویسنده پرفروش کتاب‌های اصلی و بده و بگیر، این را یکی از اصول راهنمایش می‌داند که انگار درست می‌گوید، اما گوش می‌دهد که انگار اشتباه می‌کند. با ایده‌های جسورانه و شواهد دقیق، او به بررسی این می‌پردازد که چگونه می‌توانیم لذت اشتباه بودن را بپذیریم، به مکالمات پرمشغله بیافزاییم، و مدارس، محل‌های کار، و جوامعی برای یادگیرندگان مادام العمر بسازیم. شما یاد خواهید گرفت که چگونه یک قهرمان مناظره بین‌المللی در بحث‌ها پیروز می‌شود، یک موسیقی‌دان سیاه‌پوست برتری‌گرایان سفیدپوست را متقاعد می‌کند که نفرت را کنار بگذارند، یک زمزمه‌کننده واکسن والدین نگران را متقاعد می‌کند که فرزندانشان را ایمن کنند، و آدام طرفداران یانکی را ترغیب می‌کند تا ریشه رد ساکس را بگیرند. دوباره فکر کن نشان می دهد که ما مجبور نیستیم هر چیزی را که فکر می کنیم باور کنیم یا هر چیزی را که احساس می کنیم درونی کنیم. این دعوتی است برای کنار گذاشتن دیدگاه‌هایی که دیگر برای ما مفید نیستند و انعطاف‌پذیری ذهنی را به ثبات احمقانه ترجیح می‌دهیم. اگر دانش قدرت است، دانستن آنچه نمی دانیم حکمت است.